The final chapter in Guilherme Fians’s book Esperanto Revolutionaries and Geeks is called “Coming to a Close, or How Not to Put an End to the Conversation”.

The chapter analyses how Esperanto’s continuous existence and regular use emerge from the fact that the language creates ephemeral settings where Esperantists feel comfortable to express themselves expecting their voices not to go unnoticed.

La fina ĉapitro en la anglalingva libro Esperantaj revoluciuloj kaj gikoj de Guilherme Fians nomiĝas “Proksimiĝi al fino, aŭ Kiel ne ĉesigi la konversacion”.

La ĉapitro analizas, kiel la daŭra ekzisto kaj regulo uziĝo de Esperanto aperas el tio, ke la lingvo kreas efemerajn situaciojn, kie esperantistoj sentas sin komfortaj esprimi sin kun atendo, ke iliaj voĉoj ne fariĝos nerimarkitaj.

We use cookies in order to give you the best possible experience on our website. By continuing to use this site, you agree to our use of cookies.
Accept