The chapter investigates how the status of Esperanto speakers as an international community relies on the continuous circulation of people and things to overcome their global dispersion. It follows the packing and shipping of books from UEA in Rotterdam to Seoul for the 2017 World Esperanto Congress, exploring how the task of keeping track of and mapping out the bookshop’s readership also constitutes the very labour that continuously (re)creates and (re)produces this speech community’s short-lived materiality.
La ĉapitro ekzamenas, kiel la statuso de esperantistoj kiel internacia komunumo dependas de la senĉesa cirkulado de homoj kaj aĵoj por venki ilian tutmondan disecon. Ĝi sekvas la pakadon kaj sendadon de libroj de UEA en Roterdamo al Seulo por la Universala Kongreso 2017, esplorante, kiel la tasko atentadi kaj mapi la legantaron de la libroservo konsistigas ankaŭ la laboron mem, kiu ade (re)kreas kaj (re)produktas la mallonge daŭran materialecon de tiu parolkomunumo.
Comments · Komentoj